Heto na naman ako, muntanga lang lumalabas na naman ang kdramahan sa katawan di ko na lang kasi talaga maitago. Ang aga nang online ko ngayon, di kasi ako naka online kahapon gawa nung libing nung friend ko tapos andto pa si kurdapyo sa bahay kaya natulog na lang, masakit din kasi yung katawan ko nun. Akala ko may post na naman sya or kahit simpleng message eh, kaso wala :) huwell, di pdin naman ako napanghihinaan dun may mga ibang araw pa naman para dun baka isa sa mga susunod na araw makapgmessage sya or post.


Alam mo yung feeling na there's a wall sa gitna nyong dalawa na pumipigil, kasi saken sige, sabihan nyo na akong madrama, iyaken or what! i dont care kasi that doesnt mean naman na mahina ako eh di nyo naman kasi alam yung buong ako eh. wala din akong pakialam kung sa makakabasa man nito eh tatawanan lang ako, kahit ipagkalat nyo pa sa buong mundo na korni ako, Go! saka freedom nyo naman yan basta ang akin lang eh kahit dito man lang kahit papaano maihayag ko yung nasa loob ko. 


You cant make your heart feel something that it wont. totoo naman eh, kahit anong tago ko naman, tawa o halakhak kung yung sa loob-looban ko eh malungkot, malungkot pa din ang kalalabasan kung susumahin mo. mapepeke mo yung mga ngiti na naipakikita mo pero yung nararamdaman mo hindi. siguro kung oo anong klaseng nilalang ka kaya nun? :)


Nakakamiss lang talaga na nakakalungkot sobra :)! Another thing, sa makakabasa man nito sa tingin nyo? ano talaga yung nararamdaman ko ngayon base dyan sa mga nasabi ko? siguro kung kilala nyo ako malamang sa oo mas madali nyong mahuhulaan yun. malapit-lapit na din naman yung birthday nya tapos ayun prepare lang din ako kahit simple lang alam ko namang maaappreciate nya to. kaso ngayon bihira na lang din kasi makapag pm saken yun di tulad nang dati na mangungulit talaga tapos ayaw nun na nagddrama ako kaya di na ako magpopost sa wall ko sa facebook na nagblog ako hayaan ko na lang. Sobra na kasi din yung pagkamiss at pagkalungkot pero kayang kaya pa din naman kasi kahet papaano sa simpleng pagblog tulad nito or pagsulat kay notebook medyo 1/4 napapawi naman na. 


Di makapagpost at like na kahet saan sa wall nya, alangan pa sa pagmemessage. takot na lang din talaga ako na maulit ulit ung nangyari kasi kung mauulit pa yun nako! siguro 10 times lang mararamdaman yung sakit. ayun ilang days na lang dn almost 1 month nang di masyado nakakapagusap. see! achievement yun ;) that means nakakaya kong maghintay un nga lang madrama lang ako hahahaha :) yang paghihintay naman kasi di mahalaga yan kung gaano kahaba man ang itatagal mo eh it is about what you really feel kung paano mo mai hahandle at mapanghahawakan yung nraramdaman mo sa daraan na araw. ayun! miss na miss na miss na miss na miss ko na yung bebe kong pabilog na circle na round na makulit na pasaway na pango na malapad ang noo na maputlang labi. :) 





#pahabangbaliw;))
FVCKthisKADRAMAHAN!